Stare Ludzicko to niewielka wieś sołecka w gminie Rąbino, w powiecie świdwińskim, w województwie zachodniopomorskim. Miejscowość położona na Pojezierzu Zachodniopomorskim.

Wieś ma kształt typowej ulicówki. Umiejscowiona jest w pobliżu drogi wojewódzkiej nr 163 prowadzącej z Połczyna -Zdroju do Białogardu, a także drogi wojewódzkiej nr 152 prowadzącej z Połczyna-Zdroju do Świdwina.

Do stolicy gminy Rąbina jest 10 km, do stolicy powiatu Świdwina jest 23 km. Ponadto do Złocieńca jest 37 km, do Czaplinka 36 km, do Białogardu 29 km.

Do wsi można również dojechać busem. Transport lokalny na trasie Rąbino – Połczyn-Zdrój – Świdwin – Stargard Szczeciński zapewnia jeden z lokalnych przewoźników bus. Wybierając się do Starego Ludzicka można również wybrać PKS. Zapewnia on jednak połączenia regionalne, głównie ze Świdwinem, Stargardem Szczecińskim i Szczecinem.

Stare Ludzicko to dawna wieś szlachecka z początku XVII w. Należała wówczas do dwóch właścicieli: rodu Manteuffel i rodu Glasenapp. Każda z rodzin posiadała 8 włók ziemi. Na przełomie wieków XVII i XVIII dobra należały do czterech rodzin: von Krockow, von Brocke, von Wachholz i von Manteuffel. W 1749 r. figuruje już tylko jeden właściciel Otto von Zastrow. W rękach tej rodziny dobra pozostawały do początku XIX w. Po tym okresie majątek zmieniał siedmiokrotnie właścicieli. W 1820 r. dobra zostały nabyte przez mieszczanina Alberta Baueka. W 1836 r. nowym właścicielem został deputowany powiatu Karl Bruns. Jego spadkobiercy władali majątkiem do końca II wojny światowej.

Gmina Rąbino otrzymała połączenie kolejowe już w 1859 r. po otwarciu odcinka od Koszalina do Stargardu Szczecińskiego łącząc się z linią do Szczecina. W 1870 r. linia została wydłużona do Gdańska. Pomiędzy latami 1951 a 1989 linię zelektryfikowano (odcinek przez Rąbino w 1987 r.). Przez położoną w gminie wieś Stare Ludzicko prowadziła linia ze Świdwina do Połczyna-Zdroju zbudowana w końcu lat 90. XIX w., zamknięta niemal 100 lat później. Obecnie na terenie gminy czynne są dwie stacje: Rąbino i Nielep.

Jednym z atrakcji turystycznych wsi jest kościół oraz stary magazyn zborzowy. Świątynia została wybudowana w XV w. Był to niewielki obiekt, który posiadał ołtarz wzniesiony w stylu gotyckim. Jeden z dzwonów kościoła pochodził z 1576 r., jednak w czasie wojny został wywieziony do jednego z kościołów w Nadrenii i tam się obecnie znajduje. W latach 80. XX w. kościół został rozebrany, a na jego miejscu stanęła nowa świątynia, bardzo skromna architektonicznie. Ołtarz ze starego kościoła umieszczono w muzeum w Koszalinie. Obecnie kościół w Starym Ludzicku należy do luterańskiej parafii w Koszalinie.

Podstawowym kierunkiem gospodarczym mieszkańców wsi Stare Ludzicko jest rolnictwo.